Sa Paskong Darating

 

Ilang araw na lang pala at pasko na. Ang bilis talaga ng panahon. Parang kelan lang kasama ko pa ang mommy ko sa paghigop ng starbucks, ang daddy ko sa pagkain ng cheese burger at ang ate ko sa pagpunta sa church.

 

Siguro kong hindi ako na untog sa parol ni Aling Merla siguro nagcecelebrate pa din ako ng Halloween. Pero ang lakas ng hatak ng katotohanang, first time kong magcecelebrate ng Christmas na wala sila. Medyo na fofore see ko na ang pwede kong maramdaman sa darating na pasko.

 

Dalawa lang naman yun, ayoko na kasing pahabain pa. Isang malamig at malungkot na pasko o isang tahimik ngunit maligayang pasko. Muli kong tinanong ang aking sarili, possible bang hindi ka happy pero joyful ka? Aba, medyo mahirap na katanungan yan.

Sabay banat ko sa sarili. Ang totoo hindi ko kayang sagutin ang aking sariling katanungan kaya inaantay ko na lang ang kasagutan.

 

At ang sagot ay possible. “Happiness depends on the favorable circumstances around you while Joy is more of a decision.” na you can decide whether you choose to be joyful in spite of the difficulty. Naks, kahit papaano pala ay nakikinig na talaga kong mabuti.

 

Optimistic akong kaya kong harapin ang mga darating na araw. May pitong buwan na rin pala simula ng maiwan ako dito sa Pilipinas. Ilang buwan na din pala akong magsimulang tumayo bilang isang ama ng tahanang ito. Ilang beses na din akong naging takbuhan ng aking mga kamag-anak at kapitbahay ko.

 

 

“When I was a child I talked like a child,

I thought like a child,

I reasoned out like a child,

When I became a man,

I put childish ways behind me.”