Ang usapan namin ni…..

 

“O bakit ang aga mo atang umuwi?”

“Napagod ako eh, daming ginawa sa office. Nakakastress, kaya umuwi na lang ako.”

“O, kala ko ba mag uusap kayo ni kuya Drew?”

“Tinamad na ko sa sobrang pagod eh, gusto kong magpahinga, gusto kong mahiga, tapos matulog na lang.”

“Kumain ka na ba? Kain ka muna kaya?”

“Kumain na ko sa labas, nagyaya kasi mga kaoffice mate ko kaya kumain na din ako?”

“Ah, kaya pala. Nag email pala si Mommy mo, sabi niya ilang araw na lang daw nasa Pilipinas na ulit ang Daddy mo. Tatlong taon mo din siyang hindi na kita di ba?

“Oo nga eh, miss na miss ko na siya, namimiss kong yakapin yung botchog nyang tyan, namiss ko din yung paghihilot nya sa likod, sa paa, sa kamay, at sa ulo ko kahit na magaspang ang mga kamay non.”

“Mukha nga, ano susunduin mo ba siya sa airport?” Mag aabsent ka ba?”

“Hindi, ayaw ni daddy ng ganon, gusto niya ng susurprise. Saka kasama niya naman si tito kaya ok na yun.”

“Kahit na, para naman magamit mo din mga koneksyon mo sa airport.” “Two weeks lang pala sila dito eh, ang bilis naman ata, bat hindi na lang sila mag pasko at new year dito?”

“Yun nga rin sana gusto ko kaso depende pa rin, sabi sa akin ni Mommy dati, baka daw tumagal sila kasi aantayin ulit yung LMO dito, kaso nong huli kaming nag usap talagang two weeks lang daw.”

“Baka naman isasama ka na pagbalik nila?”

 

“Nyak, medyo malabong mangyari yun, una, wala pa yung papers na inaantay namin ni kuya, pangalawa, may kontrata pa ko hanggang december, pangatlo, hindi ganon kadaling bumili ng ticket.”

“Wosho, MB, kung gusto may paraan, kung ayaw may dahilan, baka nasa kanila na yung papers na inaantay mo at si daddy mo ang magdadala, pangalawa, bakit wala ka naman bond sa trabaho mo ah? Pangatlo, pera lang yun, kilala ko ang kapasidad ng daddy mo at mga kapamag-anak mo don.” Ang tanong kung sasama ka na ba?”

<Sigh> <bahagyang ngete.>

“O bat napabuntong hininga ka dyan? Tapos nangite ka pa? Bakit ayaw mo pa ba sumunod don? Di ba matagal mo ng pinagprapray yan?

 “Oo naman, kaso…”

“kaso???”

<silence>

“eh ano bang pumipigil sayo?”

“Marami, friends, bachelor’s life. Ayun, Alam mo, minsan kasi sa tagal ng pag aantay mo, parang you start to let go? Lam mo ba yung pakiramdam na yun? Ganon, parang sige, come what may.”

“Hindi naman siguro, tingin ko naging defense mechanism mo lang na sinasabi mo yan dahil ayaw mong mafrustrate kapag di ulit dumating on time ang mga inaantay mo. Kilala kita, Hindi ka madaling sumuko.”

“Siguro nga, pero ayun, minsan kasi nakakapagod ng mag-antay. Kaya mas pinipili ko na lang magpakabusy sa ibang bagay, mali ba yun?”

“Kung ako ang tatanungin mo, ok lang naman yan, mas maganda nga yan kasi tinutuon mo ang atensyon mo sa isang bagay para hindi ka mafrustrate, pero ang pagkakamali mo lang, medyo pinababayaan mo ang sarili mo.”

“Ganon? Paano mo naman nasabi?”

“Bakit ka nagkakasakit?”

“Hahaha, Kaya nga nagpapagaling na eh.”

“Wow, totoo ba yan? Iniinom mo ba yun medicines mo?”

“Opo, ito na nga hawak hawak ko eh. Abot mo nga yung tubig please…”

“O,. Ikaw nga mag-ayos ka nga, wag mong hinahayaan kainin ka ng kalungkutan mo, palagi ka na lang nag eemo hindi naman bagay sayo. Saka pwede ba, hindi lahat ng sinasabi ng utak mo ay tama at totoo, guard your thoughts.”

“wahahaha. Hindi naman ah”

 

“Anong hindi, tignan mo nga yang PSP mo punong puno ng “the fray” at mga ibat ibang melancholic songs.”

“hahaha, ewan.”

“Ano sasama ka na ba sa daddy mo?”

“Hindi ko alam eh. Siguro pag andyan na lang yung papel saka ko magdedecide.”

“Gusto mo na ba?”

“Hindi ko nga din po alam kung handa na ba ko, para kasing nag aalangan pa ko.”

“Basta sabihan mo ko kapag nakapagdecide ka na ha?”

“Opo, basta tulungan mo pa din ako,”

“Oo naman, kaw pa!? Hayaan mo bukas paggising mo magugulat ka na lang ginigising ka na ng daddy mo.”

“Sana nga.”

“Mabilis na lang yun.”

“Opo, sige tulog na po ako.”

“Ok, tulog ka na mahimbing. Dont forget to pray, because Bro is so excited to talk with you. Basta kung gusto mo pa rin ng kausap dito lang ako, ok? Basta kalabitin mo lang ako, basta ang rule lang natin…”

“Oo, lam ko na, wag na wag tatalikod pag nag-uusap… o sige na, patayin ko na yung ilaw…”

“Jesus loves you so much. Goodnight pogi!!! hahaha”

“Wag ka na! Epling ka! Hahaha”

“O sige na tutulog na ko, bukas na lang ako ulit haharap sa salamin. Apir!”

“Apir!”