Main Entry: 1home
Pronunciation: \ˈhōm\
Function: noun
1 a : one’s place of residence : domicile b : house
2 : the social unit formed by a family living together
3 a : a familiar or usual setting : congenial environment; also : the focus of one’s domestic attention <home is where the heart is> b : habitat
——————————————————————————————————————————-
“Pagod ka na siguro? Gusto mong umuwi? Sige, san ba bahay mo?”
Naalala ko ang isang kaibigan mula sa nakaraan, siya lang naman ang nakausap ko tungkol sa ganitong bagay. Oo, maituturing na emo, sa lahat naman ng pwedeng pag usapan, ito pa ang napili niyang topic. Gayunpaman, natuwa ako sa taong ito, dahil dalawang buwan bago maantala ang aking pag fly fly. Eh nagkaroon kami ng matinding diskusyon. Hindi niya maintindihan ang ibig kong sabihin sa HOME.
A home is not a house, neither having a house doesnt mean having a home. So asa bahay ka na ba? Nong isang araw lang muli ko siyang nakausap, iba na ang pananaw niya sa aking sinasabing home. Kahit dati pa man, alam ko na ang kaibigan kong yun nag hahanap na ng home (for the aged). A place kung saan mararamdaman niya lahat ng pagmamahal at pag aaruga, a place kung saan may tinatawag na pamilya, kung saan meron inang yayakap sa kanya sa oras na kinakailangan niya ng comfort, a place na kung saan may amang mag sasabing “kaya mo yan anak at susuportahan ka namin,” a place kung saan meron kapatid na makakausap, makakasama at makakakulitan. Hanggang ngayon in search pa din siya.
Lahat tayo nagmamadaling lumalaki, lahat tayo gustong makatulong sa ating minamahal, lahat tayo gusto nating yumaman, lahat tayo gustong makatikim ng ginhawa, lahat tayo may kanya kanyang ambisyon.
Langoy! Hinga! Langoy! Hinga! Halos lahat tayo pinipilit lumangoy papunta sa tagumpay. Pero paano kung sa muli mong paglingon ay hindi mo na makita ang iyong pamilya. You can’t see them, only a wide spacious blank panorama lang ang tangi mong natatanaw. Walang pamilyar faces, only same people struggling to swim to reach their goal. Suddenly, you realize, nag iisa ka na lang. Some started to drown, some accepted the fact na everything’s is meaningless but for some their friends helped them. You started to swim with other people, you gain friends and enjoy the company but is it enough? Can they fill that entire vacuum in your heart?
Narealize ko halos wala din pala kaming pinagkaiba ng kaibigan kung yun, we are both in search of that intensely desired home, yun nga lang sa magka-ibang planes and figures. I miss my home, do you miss it too? Where is your home?
Machong Butiki 
base ako!
wow split seconds. hahaha. nice one..
may halong nerbyos pa!
hahaha ramdam ko nga.
base!
congrats din esmina!!!
wahhh ako base??? di nga??? base ako kuya!!
daig mo pa nanalo sa lotto ah..
magkano na ba jackpot ngayon kuya?
hahaha tatlong pakete ng bebelgam
naclaim ko na ang bebelgam dati, pede
iba naman po? hahaha
hahah sige iba naman stick o na lng.
dalawang garapon po ng stik-0 dapat..
di pedeng isang stik lang
haha! dalawang garapon ng stik o lang ba?… sige, ako na lang magbibigay ng garapon sa yo!
naku!…,
hindi ako nakabase!
…,
hahah ok lang yan second base ka namn.
hahaha. ok lng yan may tinatawag na second base at third base.
si ravy to…,
hiaz…,
the second placer…,
is the first loser…,
hindi ko gusto ang second…,
…,
ahaha ganon? marami pa kong ipopost. hehehe. next time.. go go go lng.. hahaha.
haiz…,
home is “_______”
tell me ravy, wat is home for you?
empty?
home, yun ung lugar na uuwian mo kapag nalulungkot ka…,
yung may nanay na yayakap sau nung oras nadapa ka…,
home yung puso ng taong pinakamamahal mo…,
yung ngiti pa lang niya: buo na ang araw mo…,
home, yun din yung balikat ng kaibigang nakikinig sau tuwing may problema ka…,
yung kahit nagkamali ka…,
kaya niyang sabihing: ok lang yun…,
huwag na lang natin ulitin…,
ayun ang home para sa akin…,
wow. gusto ko din tong sagot mo.. apir! nakalimutan mo ang home ay hindi ka pagsasarahan, kahit kelan.
yung isasakay ka…,
kahit nakasabit na lang…,
…,
at kahit maglalaglag ka sa pagkakasabit babalikan ka nito.
sana kahit malaglag ng malaglag ay
babalikan ka pa din kahit paulit ulit na..
sana hindi magsawa..
pero sana yung nalalaglag palagi ay
hindi masanay.
hahaha kapatid wala naman sigurong gustong malaglag palage… hahaha. apir!
Haiz! Mga bata! maluwag pa ang loob! pasok kayo! Sus, sabit nang sabit sa estribo eh, baka masita tayu ng MMDA…
ang pagkakaalam ko kasi
ang home ay home
dahil alam mo ang pakiramdam na
“You belong”
Una…kasama mo ang mga mahal mo sa buhay. Tulad nga ng nabanggit mo, may comfort. Dapat meron ding security. at syempre LOVE.
Pangalawa… Nandyan ka sa lupang sinilangan mo,
bahay, o anuman na pinaglakihan mo. Dito na iimply ang katagang – HOme sweet home!
HOME.
Dumating ako sa point na, naghahanap ako.
di ko alam hinahanap ko.
Di ko alam, ang hinahanap ko… nandito lang sa aking HOME. Dito sa family ko, sa close friends ko. Di ko na pala kelangan pang sumuyod sa malayong lugar.
At napadpad ako sa blogging… gusto ko ring sabihin… I belong here…
wow. comment ba to o post ? hahaha nice. i like wat u said kapatid. go for the gold. hahaha wag kang aalis sa home? hahaha. pero dapat bumalik ka din.. heheieh
opo.. babalik ako kapag umalis ako.
aalis ako pero hindi matagal.
hahah gumaganon n?
teka nga pala.
ang home alone ba at home along the riles ay somehow connected? AW
hahaha ewan ko? hindi ko naabutan un eh. hahaha halaata ng matanda ang hamster. hahaha.
oo naman!! di na ko bata!!!
alam ko ang
john and marsha,
teysi ng tahanan,
kwarta o kahon
at
oro plata mata..
matanda na nga ako. confirmed. lol
seryoso to… tsk tsk tsk…
home is where ur heart is…. it’s where love is overflowing…
=) tanging ngiti lang mairereply ko. =) nakuha mo!!!
I’m staring out into the night, trying to hide the pain
I’m going to the place where love
And feeling good don’t ever cost a thing
And the pain you feel’s a different kind of pain
Well, I’m going home,
back to the place where I belong
wow. english!!! apir!!! surely we all come back to our home, maybe not now, nor later, but we will. =)
kanta yan ni chris daughtry… uuwi at uuwi ka sa lugar kung san ka nagsimula, ang sarap siguro ng pakiramdam nun, lalo na sasalubungin ka ng mga mahal mo ng yakap pagkatapos ng nakakapagod na paglalakbay sa buhay…
ah.. ngaun ko lng naalala haha. adik ako no? oo.. isa yata un sa most priceless gift you can ever have. =)
kuya,
si beef tapa
di tumatawa sa jokes ko yan..
pakipalo. haha
pakiliti pls. hahaha.
may araw din sakin yung corned beef na yun..
hahahahaha
di ako galet…
basta tawanan lang nila jokes ko.
hahahah
Ang tahanan ay para lamang lumang damit.
Kapag aalis ka at makikisalamuha sa iba, maayos, bago o mamahalin ang iyong suot.
pero kapag nasa bahay ka na, sira, punit, luma, paulit-ulit…walang magsasabi sayong “HUWAG” pangit, hindi maganda, butas, mabaho..dahil alam mo sa sarili mong ang Lumang damit ang iyong tahanan, walang maskara ni Ravy…walang itinatagong kakaibang mundo, dahil alam mong sila na kasama mo ay nasa iisang TAHANAN.
May nakalulumbay pa ba kung sa iyong paglalakbay at nadala mo na ang lahat ng karangalan at kayamanan, wala ka ng dinatnang Tahanan…ang masaklap..mag-isa ka na lang na nabuhay.
Asan ang tahanan mo?
Para sa iyong Balentayms.
I love you…pakiss nga..ehmmmm..amoy hininga ng butiki…may attitude ang scent. May something..hahanaphanapin mo.
hahaha. apir!!! nakakatuwa ka tlgang magcomment may halong pilantik ng katotohanan na may sapok ng katatawanan. hahaha. apir!!! amoy hininga ng butiki? bad breath ba?
Hindi naman bad breath.
Alam mo ‘yong pag pinatakim sayo ang isang putahe, hindi mo mahuli ang lasa, lagi kang mapapa-usal ng, patikim pa nga.
May attitude, may something.
hahaha… wow. may ganon? hahah salamat.. hehe. apir!
“walang maskara ni Ravy…” -J.Kulisap
-aray ko naman.
hahah. honga..
hmmmm, thatś the place i always longed for.
kahit saan, gusto kung umuwi sa aming tahanan.
masarap pag-alam mo na may uuwian ka…. nakadapa man o nakasakay na sa tsinelas ng tagumpay…. walang kapalit na halaga ang magkaroon ng isang tahanan.
lahat tayo gustong akyatin ang rurok ng tagumpay… pero mas masarap ang tagumpay na kahit nasa tuktok kana, tanaw mo parin ang iyong tahanan.. at higit sa lahat inaasam ang pag-uwi sa sariling tahanan.
honga!!! agree!! aninipot. nakakatuwang isipan na may mga taong katulad natin na hindi ipag papalit ang pamilya sa ano mang bagay dahil wala itong katapat. =) natuwa ko sa komment mo.
ang galing ng analogy ni J.Kulisap…
sa tahanan mo, kumportable ka, tanggap ka ng lahat ng naka-paligid sayo. kahit ano pede mong isuot, pede ka magkamay, pede ka di maligo. walang pretensions. minsan sakit lang na dulot ng pag-ibig ang tinatago mo sa kanila, pero dahil un ang tahanan mo, makikita nila un. ganun ka ka-transparent dun… Masaya na may mga kaibigan ka, bumuo kayo ng tambayan, mas masaya pag may minamahal ka, bubuo kayo ng sarili nyong mundo, pero pag nakaramdam ka ng pagkahapo, uuwi ka p din sa tahanan mo. iba ung comfort ng pamilya… lalo na siguro ng ina…
Davin,
Kala ko gusto mo ring makatikim ng halik mula sa akin.
Bayad muna.
Saan mo gusto.
Pikit na..huwag kang didilat.
Ay ang daya, dumilat siya.
So kaka…ihetyu na.
hahaha!
napatambling ako dun ah. 🙂
wahahaha. oo nagustuhan ko din ang sinabi nya davin. hehee. pakiss daw sabi ni j.kul. hahhaa.
hala may halikan portion dito…
valentines na talaga ano?
=) hahaha.
Home is where the heart is… Some place you can find peace, joy and love; where you can seek shelter and refuge, where you obtain solace, a sanctuary.
Wherever we are, no matter how tragic the place appears to be, we must try to find something good in it. Remember that you are a child of the universe… With all its sham, drudgery and broken dreams, it is still a beautiful world. Be cheerful. Strive to be happy.
=) i like this. =)
Ginawa mong facebook to kuya..
kulang na lang po:
Machongbutiki likes this.
SocialInterview.com asked me “How did you feel about this comment?”
Uhm, at this comment?, what I what to comment?… Hmn, — no comment?…
there’s no place like home… sige, uwi na ko! =)
kelan?
YES! sobrang mis q ng umuwi!
i rily miz my real world! at oo wla aq ngyun dun 😦
where is my home?
the place where i can b d real me! 🙂
hapi balentyns =)
i understand how you feel. hahaha . =) miss ka na din ng home mo.. =)
A chair is still a chair even when there’s no one sitting there. But a chair is not a house, and a house is not a home when there’s no one there to hold you tight. And no one there you can kiss goddnight.
Kanta yan. Haha. Pero yan yung agad kong naisip nung binabasa ko tong post mo. Meron din akong kaibigan nung college na palagi nyang namimiss ang kanyang home sweet province. Hindi naman ako masyadong maka relate kase laking maynila ako. Quiet nalang ako.
Shux medyo napaisip ako sa langoy part. Medyo hindi ko kase napapansin ang family ko. Pero believe me or not, some of my friends were able to fill some empty spaces I had before. I know my family is supposed to do that too, I just don’t seem to find the connection sometimes. And I think there is a special sense of openess we feel when we share ourselves with people who are not genetically related to us. Sa pananaw ko lang naman.
Kaya nasan ang ‘home’ ko? Nasa sarili ko. Sa ngayon. Sana sa hinaharap may makihati na sa ‘home’ ko. Pero hindi naman ako nagmamadali. Haha.
wow.. malaman tong comment mo vajarl. hahaha. hayun. oo there are times tlga na hindi mo kayang i open sa mga kadugo mo lahat. i know. hahaha. there are factors tlga y its happening but believe me, when u open to one of your family members, or khit sa buong pamilya. magugulat ka sa magiging takbo ng buhay mo. i have a friend here in this blogroll na he was able to talk to his family about certain issues of his life, and i tell u, iba xa ngaun.. =)
Nawala yung tinype ko. Shux na stress ako. Haha. Ulitin ko nalang, sana maalala ko mga sinabi ko.
‘A chair is still a chair even when there’s no one sitting there. But a chair is not a house, and a house is not a home when there’s no one there to hold you tight. And no one there you can kiss goodnight.’
Yan ang kantang unang pumasok sa isip ko nung binabasa ko entry mo.
Meron akong kaibigan nung college na halos palagi nyang namimiss ang kanyang home sweet province. Nag kolehiyo kase sya sa maynila, laking probinsya. Hindi naman ako masyadong makarelate sa kanya kase laking maynila ako. Laking bahay. Hindi masyadong nakakamiss ng bahay.
Natamaan ako don sa part na langoy langoy. Medyo hindi ko napapansin ang family ko, gaya ng sinabi mo, mas close ako sa friends ko. Hindi ko alam, parang there is some special sense of openness when you share yourself with someone na hindi ka genetically related. It somehow makes me believe that we are all connected. Pero baka ako lang yun.
Kaya asan ang ‘home’ ko? Sa sarili ko muna. Sana may makihati sa kinabukasan, pero hindi naman ako nagmamadali. 😛
hahah ahindi namn. andto pa din tong coment u. hahaa. apir!
Kailangang pahabaan ng koment dito Vajee?
Ayaw mo lang kasing maging bukas sa mga tao sa bahay niyo.
Ayun nakita ko ren! Haha. TSE @ Lolo. Hahaha. Nadoble lang yan kase akala ko hindi pumasok yung una kong comment. Behlat 😛
wala ata akong home. 😦
ouch…, 😦
dito ka na lang sa puso ko mae…,
sana makahanap ka ng home mo…,
…,
hahaha. kasya ba xa sa puso mo ravy? hahaha.
meron yan. hahaha. kaw pa. sa ganda mong yan. =)
bolabola..baka mahulog ka sa kisame.
hahah ravy, namula naman ang cheeks ko sayo. may space pa ba diyan sa puso mo? :p
haha!…,
maluwag na maluwag pa…,
at kung wala nang lugar…,
ipapahiwa ko ‘to…,
tas lalagyan ko ng second floor para may mapasukan ka pa…,
…,
adik ka ravy. hahaha.
haha, ayoko ng may kahati, hindi naman carinderia ang puso mo para maging open sa lahat ng gustong kumain diba? :p
pero tinuruan akong mahalin ang lahat ng nasa paligid ko…,
hahaha anong say mo maelfatalis.. heheheh. =) hahaha. sumasagwan ka yvar ha?
haha no comment. 🙂
naaamoy ko pagmamahal kay Ravy at kay maelfatalis…
tigilan nio ako…,
ngite…,
…,
kinikilig si ravy. ayun oh!!!
pansamantagal lang yan…,
haha!…,
aalis kase muna ako…,
magpapaka solo muna…,
…,
waw! me nangangamoy dito. mukhang hahabol sa balentayms! hehe
…,
parang ganitong ganito din ang pag-alis ni ikatlo ah?…,
may issue talaga?
waahhahaha hohonga Hamster at beeftapa… palageng may issuee…
may next issue ba?
parang magazine lang lol
hahaha! muli.., nakalusot ang isang maskara sa mga issue, si animsè na ang naririto.. hahaha!!! hopefulyy ala nang issue..
walang bonus issue?
yung issue ng may akda sa mga maskara?
blockbuster hit yun panigurado! haha
Hahaha!! Dom push yowr lak je!
best place para s aakin ang HOME. dyan lang talaga ako nakakarelax. dyan lang talaga ako nagiging masya. dayan ko lang talaga nafifeel ang care! HOME!
apir! tama!! kya go go lang sa home.. =)
napansin ko malamang topic pala ang home nuh?…,
…,
oo. nanasa mambabasa lang kung pano ito lalabas.
A home is a place where you belong. hehe
tapos po kakantahin mo yung kanta ni Taylor Swift na
You Belong with ME
hahaha may rhythm.. hahaha. natawa ko don ah..
Home is where i can be myself. Yung tipong kahit hind ako magsuklay at maligo kiber sa mga kasama ko. Yung kahit ubusin ko ang isang kalderong kanin wasilaker! Yung tanggap ako kung ano ako! Kahit lumba-lumba ako!
Yung lugar na pwede kong takbuhan kapag may problema ako, pero di magdadalawang isip na ituro na nasa ilalim ako ng kama nagtatago kapag may mali akong ginawa. Yung hindi kukunsintihin ang mga mali ko, yung puputulin ang sungay at buntot ko. Yung yayakapin ako kahit kaaahon ko lang sa posonegro! 😆
ate ko, pag kasama mo na kami, makakaramdam ka ng HOME pramis
wow. ganda ng home mo. no doubt, it shows with your personality bebebea.. hahaha aapir!
exited na ko makita si ate joyo ko!!! ayeeee
ayeeee
ate ko!! d2 ang home mo sa amin ni kuya mb!
wow ang sweet!… pakape naman jan!.. bwahahaha!
hahaha nice jason!!! gumaganon pa.. hahaha.
Home is the place that God has prepared for those who believe in Him. Yun din yung sinabi sa John 14 na many mansions, siguro some people say: mahirap makahanap ng tunay na home dito sa mundong to, kase we are all created to crave for that real home na naghihintay after our life here on earth…
wow.. masyadong malaman to animse ah? hahaha. san ka masaya suportahan taka dong!
home is where my heart is. kahit sa ibang planeta, basta sya ay kasama…at-home na ako.
wow.. pag nakasama ko din ba si “siya” mo at home na din ako?? hahahha.
oo…”sya” ay si ax….na taga-ibang planeta
puso ang kinakain nya
adik ka kuya jess.. hahaha. pero msaya din kasama si axo..
MB, happy valentines. ang home ko nasa Blk 45 Lt 9 Gelatin Street, Makati City!
adik, ax, may offer ako sau. by the end of feb, kaso natutulog ka daw sabi ng kuya mo hahaha. adik. hahahah. balitaan mo ko..
Happy Hearts Day MB! 🙂
There’s no place like home… hayz!
happy hearts din PnD, apir!!! sino ka date mo?
home is a person.. kasi may sinasabi nga tayong feel at home.. kasi kahit di mo bahay yan basta malapit ang loob mo sa tao ay at home ka pa rin…
ganda ng song.. take me home..
happy valentine’s day!!
hahaha, salamat at nagustuhan mo ang song orville. haha, ang galing ah. napaisip ako don ah?
hehe.. no prob ganda nga naman talaga ng song.. gusto ko ang mga acoustic type.. try ko ngang pag aralan yan. hehe..
pag napag aral mo orville irecord mo tpos gmitn ko next tym. hehehe. apir!
ang emo ni MB…
anyways, hafi balentyms…
better late dan never, oh db.. hihi
sows?… bumalik k n b?…
ahahha indi namn sows, tinupak lang. hahaha. hapi valentines din sows. at sau din animse.. ahhaha. apir!! honga nakabalik ka na ba sows?
Patambling muna dito.. wag ka sasabay kasi malalaglag ka galing sa kisame. hahahahah
asan home mo?
eto nasa keyboard ko..
nyak…
hahahahaha
adik.. pwede. home keys.. hahah.
kaya pag namimiss ko ang ingay,ang talak ng nanay ko, ang kakulitan ng mga anakis ko ang ingay ng kapitbahay namen, kahit gabi na umuuwi ako kahit kulang ang tulog at papasok pa rin sa trabaho kinabukasan sumusugod ako, kahit na magastos sa pamasahe..hokei lang..makita ko lang sila at marinig ang mga boses nila..:)
hmn… nakakainis naman tong post na toh… namimiss ko lang lalo ang kuwarto at bahay namen… haiz… hindi na nga ako umuuwi para makalimot eh.. hehe… tapos may ganito palang post dito?… kalokohan! hahaha!
wosho ka!!! animse..
there’s no place like home sabi nga sa movie na wizard of oz…
pero minsan kailangan din natin umalis sa ating comfort zone which is our home para mag grow. at normal lang siguro na mamis mo umuwi di ba? minsan kasi dun ka lang nakahahanap ng katahimikan… hehe…
nu ba yan, seryoso ko naman…
btw, gusto ko header mo.. ngayon ko lang napansin kc ngayon lang nakikapitbahay… ehhe
hughugs…
wow. yhen. it so good to see you back in here.. hehehe. apir!!! agree sa sinabi mo!!! two thumbs up!!! hehehe. apir! ako din gusto ko din header ko. hahah. tenks tenks. akap akap…
hehehe… paano ba gumawa ng ganyang effect na header? wahaha…
wahahaha gandang yhen alin jan? hahaha. apir!
fotoshop lng po yan.. gradients, brushes, at saka isang pix, sinent ko po sa opacity lng. hayun hehehe.
Gudibneng MB! Hindi ko makita ang comment ko dati. Teka maghahalungkat nga ako. Haha.
comment check. experiment lang hindi to spam.
comment check ulit, anong result pakicheck