Ang tambol ni Patrick.

 

 Naalala ko nong nasa gulang pa ako ni Patrick na aming pitong taon gulang na kapitbahay, gumawa din ako ng tambol, gamit ang plastik ng sm, ang tatlong lata ng gatas ni ontoy, sang katutak na goma at dalawang barbeque stick. Inalis ko ang pwetan ng lata, saka binanat ang plastik at pinantakip sa kabilang butas tapos pinuluputan ng maraming maraming goma, linagyan ko din ng goma ang dulo ng barbeque stick. Viola!!! nakagawa ako ng isang drum set. Hehehe.

Kung may isang bagay akong gustong gawin at balikan tuwing christmas season iyon ay ang mangaroling kasama ang mga kalaro kong sila otoy, si willyjeff, si marby, at celine. Yun yung mga oras na hindi pa nagkakasakit ang bayan at halos araw araw nakaka singkwenta kami sa pangangaroling. Kung san san kami nakakarating at halos lahat ng aming kantahan nahuhumaling (weh?). Para kaming mga cassette recorder na paulit ulit ng kinakanta, walang kasawa sawa, haharap sa pinto ng bahay, sabay kanta, ….saming bahay ang aming bati meri xmas, nawawalhati, panigurado kasunod na non ay …… jingals bels jingal bels, jingal ol the way, owis pan di istorayd and da wanders open say. Hey!!!  Repeat until they give you money. Hahaha. Feeling ko non dati kami na ang may mga pinakamagandang boses, pinaka hi tek na instrumento, at pinaka malaking kumita.

Lahat yun naalala ko dahil lang sa tambol ni Patrick na ginagawa niya kanina. Marami na din nagbago simula ng pasko iyon, dati ang simple pagkanta ng jingal bels ok na, kahit pa wala sa tono, accepted na, hindi ko na din nakita sila celine, alan, marby at willyjeff simula ng lumipat kami ng bahay. Asan na kaya sila ngaun? Mangangaroling pa kaya sila? Nakagawa na kaya sila ng tambol at karakas nila? Anong oras kaya sila lalabas? Ikaw mangangaroling ka ba mamaya? Sama ako…. basta ako ang drummer, hihiramin ko ang tambol ni Patrick.

maligayang pasko sa iyo kaibigan… =)