Halos dalawang dekada na rin ang lumipas simula ng maisipan kong magsulat. Tama, It was all written in our walls, kasama ang mga stick people at ang mga marka ng ketchup na aking ipininta. Ilang beses din akong pinalo ni Mommy dahil bakit daw mas pinipili kong sulatan ang dingding namin kesa ang mga drawing book na binibili nila.
Tumigil lang akong magsulat sa dingding simula nong pinabura sa akin ng daddy ang mga pinagsusulat kong mapa, baboy, isda, prophecy, password at bank account ni daddy. Nahirapan talaga kong burahin yun gamit ang liquid paper ni ate. Simula non, di na ko nagsulat.
Hanggang tumuntung ako sa pagiging High School, bumalik ang lahat ng pag-ibig at pananabik ko sa pagsusulat simula ng mabigyan ako ng position sa aming Campus Paper.
Naisipan kong gumawa ng libro pero umabot lang to hanggang sa split ends ng mga bangs ko. Dumating ang college at naging parte na naman ako ng School Magazine bilang isa sa mga editorial staff. Dito nabuo ang MACHONG BUTIKI, una dahil nakilala ko si SEKSING BUBUYOG na nagbigay inspiration sa akin na magtago sa pangalang MB (ayun kay jason.hamster) pangalawa, upang isiwalat ang mga karumaldumal, karimarimarim, at kasuklamsuklam na pangyayari sa aming school.
Hindi rin ngyari ang lahat ng plano, naging sobrang busy ako sa lahat ng pagsusulat sa magazine at pag-aayos ng ibat ibang program ng school at ng Organisasyon ng mga Binhi. Kaya instead na mga issues regarding our school ang lumabas ay mga personal pains and deep longings ang naisulat ko. Nawala si Seksing Bubuyog for good, at hindi ko na siya nagawang contactin pa. Kaya nawala na din talaga ang buong rason nI MB para ipagpatuloy ang malaIMBEstigador nitong motibo.
Gayunpaman, nakilala ko ng tuluyan si MB sa aking mga daliri, Machong macho sa tindig pero sa kabila nito madami pala siyang dinadalang kalungkutan at pinapasang paghihirap.
Nakakatuwang isipin dahil kahit ganun ang kanyang situation madami akong natutuklasan sa kanya. Ang napakasayahin at napakajolly person sa totoong buhay ay may mala marshmallow din palang part.
Marami akong natutunan sa kanyang mga ideyolohiya na kahit mismo ako ay hindi ko maintindihan. May mga bagay na napakasimple pero alam mong may sense, mga bagay na totoong experience, totoong may buhay at may kulay.
INAANYAYAHAN KITA NA SIYA AY KILALANIN SA KANYANG MGA BLOGS AT KALOKOHAN. =)
haha natawa ako sa propechy at bank account! haha tama ba yun! sumakit bangs ko sayo!
😉
wow. nakakatuwa ka naman joy…
oo, malikot ang imahinasyon ko pagdating sa mga ganyang bagay.
hehehe
lubos akong natutuwa sa iyo.
maraming salamat sa suportang iyong pinapakita.
inanyayahan mo kasi kami sa kalokohan… haha! hindi mo ba alam na ako ang kasabwat sa lahat ng kalokohan ng mundo… 😉
tama!
oo.
sige!
natutuwa akong napabilang ako
sa sabwatan na nagaganap.
joy,
favor!
kelangan ko ang utak u
at ang iyong mga daliri
at kaunting oras.
magiging busy kasi ako.
at kita naman linalangan na ang
aking blog.
gusto ko sanang anyayahan
ka na magpost sa aking
bahay ng kalokohan mo.
ok ba un?
it is my deep pleasure na
patuluyin ka sa aking tahanan.
ok lang ba?
sagot!
hehehe
astig ha! naniniwala akong pinanganak kang manunulat 😀
siguro may pag ka-artist ka din 🙂
Ako pinangarap kong mapasama sa school paper namin kaso, priority ang higher section e.. kaya walang laban 🙂
kaya gumawa ako ng sariling publishing sa blog ko hehehehe,
ako ang writer, ako ang boss walang deadline, walang nagdidikta sa’kin.
kaya kung pukulin ako, akin pa din Nyahahaha 😀
nice! nice! galing ng pahinang ‘to 🙂
wow,
maraming salamat sa iyong paniniwala kapatid.
hahaha.
meyroon.
ahaha. kaso ginive up ko na.
hahaha. hanggang pix lang.
teka, nakita mo na ba ko?
whahaha. joke lang.
wlang katotohanan yan,
hindi ako artista.
karatista pwede pa.
oo, ganon daw tlga ang basehan ng
katalinuhan makapasok lang sa publication
blessed lang din tlga ko
na nagkaroon ako ng pagkakataon
mapasama, pero kung ako ang
tatanungin mas madami pang
magagaling na manunulat kesa sa akin
ng mga panahon un,
ang problema tamad lang din silang
magsulat. hahaha.
totoo, masarap ditong magsulat
kesa sa publication na nasamahan ko before
at mas pinapasarap ito ng
mga taong katulad mo
na nagbabasa. alay ko lahat sau ang
tagumpay.
apir otep!!!
napadaan at nakibasa.
ang galing naman.
nice page.
wow.
maraming salamat.
pero lam mo bang ikaw ung magaling!?
bali wala kasi tong page na to kung hindi
naman bibisitahin ng mga magigiliw na
mambabasa katulad u…
Napadaan dito at nakibasa… Ngayon ko mas naintindihan ang “machong butiki” nang mabasa ko ang “seksing bubuyog”… hanep sa mga pseudonyms….
mahilig din akong sumulat… nababalanse kasi nito ang hilig ko sa photography… it’s hard though to maintain ambidexterity between creative and the scientific, mathematical and logical recesses in our brains… sometimes, one can’t help to make the other parts suffer for the benefit of the others. technical stuff kasi ang trabaho ko… no flowers of speech, no idiomatic expressions, no highfaluting english… just simple, straightforward and limited word choices…
keep writing, at mapapadalas ako dito… have added you in my links…. 🙂
gusto ko to.. “sometimes, one cant help to make the other parts suffer for the benefit of the others” hihihi.
apir!
maraming salamat.
hehehe.
.
.
.
masarap paglaruan ang mga salita, paikutin, at nguyanguyain na parang bebelgam.
apir! have a nice day.
niceee! napadaan lang po. keep blogging! 😉
apir! msaya kong makita dito..
Salamat sa pagbisita sa A B N K K blog N P L Ko?! Lagi din akong pumapasyal sa blog mo hindi mo lang siguro halata hehe Nasa blogroll na nga kita eh 😀
sure. ikaw pa!?
wow tlga.
apir!
isa ako sa masayang tao sa mundo kung ganon.
keep smiling.. =)
ang galing.. 😉
natawa ako sa unang part ah, pati bank acct ng daddy mo sinusulat.. 😀
first time ko dito at ang saya.. ;D
wow. nikko,
lahat ng perstym dito nagpapamerienda.
hehehe/
apir!
apir hahaha…
pwede rin un..
pero saka na pagmagkita tayo..
pero impossible un..
kaya walang merienda galing sa akin.. 😛
ahhaha. apir!
Ikinalulugod po ng J.Kulisap na makilala ang isang kabataang Pilipino.
May takot sa Diyos, may ambisyon at higit sa lahat Tao?
Pinoy ka ba?
wahahaha.
maraming slamat. hehehe
apir!
napagkemelen pe kung ferener o. wahahhahah
opo.
pilipinong pilipino po ito…
ehem ehem…
makikiraan po.. blog hopping!
keep blogging tol.. asan na si seksing bubuyog kaya?
yay! machong macho butiki… at ang mala-marshmallow na hmmnn… hehe^^ makikiraan. ayos! kulet… maganda… panalo. 😉
wheew!
elow!
napadaan lang din si dadi. ang cool po ng blog niyo.hehe
sana maging cool din yung blog ko…
so, adik din kayo sa pagsusulat??
nice blog!
add kita sa “mafia connections” (blogroll) ko ah..
apir! =)
napadaaan at natuwa sa pahinang ito? seksing bubuyog oye! oye!
Wow. Napadaan lang at ang masasabi ko lang. Cute ng Author ng blog. ‘yun lang muna. Antok na ako, kaya matutulog muna ako.
pareho pala tayong napatigil sa pagsusulat dahil sa mga dingding na yan. 😀
hala! pano yan takot ako sa butiki?…hehe
pero sige, dahil ang iyong seksing bubuyog ay kapareho kung insekto… pwede na akong dumapo dito..haha
pangarap ko din un, sumali sa school news paper namin, kaya lang kulang ako sa lakas ng loob hindi ko ginamit as an advantage na bata pa ko (10-1st yr) ang pagsali, inisip ko iisipin nila wala akong kakayahan .. tapos same school ang pinasukan ko ng college kaya inisip ko kilala na nila ko, wala padin akong kakayahan . hahah! ngaun eti parin ako, wala paring kakayahan hahah! pambihira .. galing 😀 tuloy mu lang hahangaan ko nalang kayo sa inyong pagsulat
padaan,,
takot na takot at diring diri ako sa butiki,, pero sa lahat ng butiki na kinatakutan ko, syo machong butiki lang ako naaliw,, nakanang!! hehee
mahusay po!!
pabasa pako ng mga blogs mo ha.. 🙂
ayus ang trainig ground mo sa pagsusulat ah ..mga pader at ding ding ..
haha.. iba iba tlga tayo ng paraan kung pano natin nadiskubre n marunong pla tayong magsulat. wahahahahahha…a,e,i,o,u?
salmat kay seksing bubuyog , dahil sa kanya may machong butik na nabuo…hehehe
patambay sa iyong blog…..